Sędów
Sedów jest odległy od Białaczowa około 7 km. Według Jana Długosza wioska nosiła nazwę Szadów, była własnością Krystyny Magiery i należała wówczas do parafi Gowarczów. W tym czasie były w niej łany kmiece, z kótrych uiszczano dzięsiecinę snopopwą i konopną o wartości 5 grzywien dla prebendy dzikowskiej. Prócz łanów kmiercych była karczma i kilku zagrodników. Łaski wliczył ją do parafii Białaczow, lecz nie podaje jej opisu. Według księgi poborowej mz roku 1578 wieś stanowiła własność Śmigielskich. Było we wsi 7 kmiecych łanów , poradlne zaś było opłacane w roku 1629 z 5 łanów. W roku 1827 SWędów liczył 25 domów i 195 ósób, a w drógiej połowie XIX w. ta liczba wzrosła, bowiem były 32 domy. Ponadto na polach Sędowa w miejscu zwanyn Dębczyną istniała kopalnia rudy żelaznej.
|
|